Een gelukkig leven ligt in je eigen handen!
Mijn leven in een rolstoel is geen obstakel. Mensen maken fouten en ik mag ermee dealen. Vanaf mijn 5e leef ik in een rolstoel. Een visie voor ogen had ik, dat was doorgaan. Een gelukkig leven hebben. Doorzetten.
Ik mag God op mijn blote knieen danken dat ik in het juiste gezin ben geboren. Mijn ouders hebben heel veel liefde en zorg kunnen geven. Ook veel wijsheid. Zonder hun was ik niet de Roos die ik nu ben.
2-waardse krommingen
Rosanne is mijn naam. Een oktober kindje. Geboren in een liefdevol warm gezin. Met grote zus Maaike en grote broer Niels. Al vrij snel was er iets aan mijn bouw te zien wat niet klopte. Vanaf baby af aan ging ik tig keren naar het ziekenhuis voor onderzoek. Na zoveel onderzoeken bleek ik een ernstige scoliose te hebben. Met erdoor heen een kyfose. Oftewel 2-waardse krommingen.
Het was pas goed zichtbaar dat ik begon te lopen. Vlak voor mijn 5e verjaardag werd er een operatie ingepland.
Zonder hen was er niets goeds met mij gekomen.
19 oktober 1992, was de dag die voor mij en mijn gezin voor altijd veranderde. Of misschien juist niet. Operatie is mis gegaan waardoor ik een in-complete dwarslaesie heb gekregen. Vanaf mijn middel ben ik verlamd. Ik zal nooit meer kunnen lopen. Een leven met veel zorg, ziekenhuizen en ziek zijn was begonnen. Op mijn 8e ook ondersteunend beademing gekregen omdat ik ademhalingsproblemen kreeg in verband met mijn scoliose.
Mijn kindertijd ging ook gewoon door. Ik ging vrij snel naar de Mytylschool in Bergen, gevolgd door Heliomare en eindig ik op het Horizon Collega in Hoorn. Hoe geweldig is dat!? Ook behaalde ik mijn rijbewijs op mijn 18e. Al vrij snel ben ik aan het werk gegaan rond mijn 20e.
En dan die grote mijlpaal, ik ging het huis uit op mijn 30e(2017)! Perfecte timing. Eerder of later had het niet moeten gebeuren. Hier deel ik graag ander keer meer over. ‘die timing in mijn leven’
Goddank, pap en mam hebben nooit opgegeven. Altijd hebben zij samen goed voor mij gezorgd. En nog steeds. Natuurlijk een stuk minder, maar deze helden zijn echt helden. Zonder hen was er niets goeds met mij gekomen.
